Die ene week dat we waterwerken voor de boeg hadden, overstroomde zowaar het hele land. Op maandag viel het water met bakken uit de lucht. Op dinsdag bleef het gelukkig droog, maar intussen waren we al helemaal gewend geraakt aan al dat nat. Dus sprongen we maar met een hele bende in een vijver. In het begin gingen we nog wat aarzelend te werk met de laarzen aan. Uiteindelijk zagen de taferelen er al meer sexy uit. Lees: veel bloot! De voormalige visvijver waarin we ploeterden was na 15 jaar volledig toegedekt met een tapijt van gele lissen en riet. We trokken eerst met veel vrouw- en mankracht het dichte kluwen van wortels uit de vijver. Zonder kopje onder te gaan, hoewel het soms wel nipt was. Af en toe werd de stank van het omgewoelde slijk overstemd door de welkome geur van watermunt, die eveneens in het wortelweb verstrikt zat. Na deze opruimwerken beplantten we de vijver met een grotere diversiteit aan nieuwe waterplanten.

Vervolgens was de oever aan de beurt. Gazon werd afgeplagd om plaats te maken voor interessantere oeverbeplanting en bodem bedekkende vaste planten onder de bomen. Aan de rand bouwden we in kastanje een cirkelvormig terras, dat waarachtig boven het water zweeft. Sinds kort organiseert de eigenares thuis yogalessen. Bij mooi weer zullen de lessen voortaan doorgaan op het nieuw ponton, aan het water, onder de plataan, opgeluisterd door vogelgezangen,… De perfecte setting om tot rust te komen.

Als tweede project in onze waterweek legden we een wadi aan. Zoals in steeds meer gemeenten het geval is, wordt ook in Haaltert het afvalwater van het regenwater gescheiden. Dit om overstroming van de waterzuiveringsstations te vermijden, die anders hun werk niet naar behoren kunnen doen. Het uitbreken van het teveel aan asfalt en beton, het aanplanten ipv kappen van bossen, enz. zouden efficiëntere oplossingen zijn tegen de huidige wateroverlast. Maar goed, alle beetjes helpen, dus ook de aanleg van wadi’s en groendaken.

Aan de rand van de prairietuin, die we er enkele jaren geleden aanlegden, groeven we een wadi, waarin de overloop van de regenwatertank uitmondt. Een wadi, of hemelwaterinfiltratiebekken, is in feite een put, die tijdelijk het regenwater opvangt en buffert. Van hieruit kan het regenwater langzaam in de bodem infiltreren. Verder bouwend op de bestaande prairiebeplanting, brachten we een mooie collectie moerasplanten aan, die de ontblootte aarde snel weer zal toedekken.