Het verhaal van de Monarch en de Onderkoning:

In een land hier ver vandaan leefde een mooie opvallende vlinder met rijkelijke kleuren: de Monarch (Danaos plexippus). Deze vlinder deed zich als rups te goed aan een gifige plant, de zijdeplant. De Monarch is echter immuun voor het gif van de zijdeplant. De rups smulde zich zo vol dat ie zelf giftig werd. De vogels herkenden de koningspage aan zijn giftige kleuren en lieten hem met rust… en zo ging het. De Monarch werden groot en machtig. En iedereen liet hem gerust. Uit schrik voor vergiftiging.
Maar er was ook een kleiner vlindertje, de Onderkoning (Limenitis archippus). Dit vlindertje at als rups niet van de zijdeplant en was niet giftig. Maar zijn vleugels leken zo goed op die van de Monarch dat de vogels ook de kleine Onderkoning met rust lieten. Zo leefde de Onderkoning lang en gelukkig.

 

Biomimicry

Wat leert dit verhaal ons?

Je hoeft de natuur niet te kopiëren om van haar positieve eigenschappen te kunnen genieten. Je moet gewoon de reden begrijpen waarom de koningsvinder niet opgegeten wordt. Eenmaal je die reden kent, kan je als mens iets maken dat er een beetje op lijkt, maar dezelfde positieve eigenschappen heeft. Zo ontstaat mimicry.

Biomimicry is een reeds veelvuldig toegepaste ontwerpmethode, waarin bepaalde eigenschappen van een organisme eerst begrepen en vervolgens nagebootst worden. Het blijkt vaak veel efficiënter te zijn dan de tot dan toe gangbare technologie.

Als we echt een transitie willen maken naar een duurzame samenleving, dan zullen we de veel complexere sociale structuur van ecosystemen moeten begrijpen en nabootsen. Dit heet ecomimicry.  Een natuurlijk ecosysteem is immers ons enige bestaand voorbeeld van een volledig duurzaam systeem. De inzichten die voortvloeien uit het bestuderen van de natuur moeten we aanwenden om een nieuwe en  duurzame samenleving op te bouwen.

Duurzame samenleving

Een samenleving kan pas duurzaam zijn als ieder individu, familie of bevolkingsgroep uit deze samenleving zichzelf beschouwt als een deel van een veel groter ecosysteem. Deze levensbeschouwing staat haaks op het materialistisch groei-antropocentrisme waarrond onze hedendaagse werkelijkheid opgebouwd is.